Warszawska Dzielnica Społeczna to projekt planowany na miejskiej działce pomiędzy ulicą Górczewską i Olbrachta. Na tym terenie w latach 70’ i 80’ były produkowane prefabrykaty dla socjalistycznych bloków. WDS interpretuje na nowo idee społecznego mieszkalnictwa przekształca fabrykę wielkoskalowych osiedli w fabrykę małych sąsiedztw.
Założenia osiedla są proste – tkankę Warszawy należy intensyfikować w okolicach węzłów transportowych, projektując dzielnice oparte na miksie programowym i społecznym. Od strony Górczewskiej zabudowa jest wyższa z przewagą miejsc pracy, południowe tereny to zhierarchizowana struktura łącząca w sobie funkcje mieszkalne, usług lokalnych i infrastruktury społecznej.
Głównym celem WDSu jest zapewnienie pełnej oferty mieszkaniowej, w której nikt bez względu na wiek, możliwości finansowe, ani model życia nie będzie wykluczany. Zróżnicowanie ma dotyczyć segmentów rynkowych mieszkań, jak i ich typologii przestrzennej. Program uzupełniony jest o pełną infrastrukturę społeczną (szkoła, przedszkola, żłobki, centra kultury i sportu), a także strefę innowacji – miejsce na biura i małe wytwórstwo.
Warszawska Dzielnica Społeczna | klient: M.st. Warszawa | Lokalizacja: Warszawa | rok: 2017- | powierzchnia użytkowa: 91.000m2
Jan Belina Brzozowski, Konrad Grabowiecki, Wojciech Kotecki | Wstępna koncepcja masterplanu: Urbanistyka: BBGK Architekci: Zofia Piotrowska, Agnieszka Roś, Aneta Kulesza, Tomasz Ploch, Mariusz Wronowski, Zuzanna Sprogis; Aspekty społeczne: Laboratorium Architektury 60+ Agnieszka Labus, Iwona Benek, Tomasz Duda, Władysława Kijewska; Zrównoważony rozwój i środowisko: Sylwia Horska-Schwarz; Mobilność: Via Vistula
Prace badawcze: BBGK Architekci: Milena Trzcińska, Zuzanna Jarzyńska, Martyna Dryś; Współpraca: Justyna Biernacka, Joanna Erbel, Jan Jakiel, Kazimierz Kirejczyk, Zuzanna Mielczarek, Zofia Piotrowska, Katarzyna Sadowy
