Idea muzeum zakłada przeniesienie wielowątkowej i złożonej opowieści historycznej na wyraz przestrzenny kompleksu budynków. Więzienie to miejsce, w którym nie można poruszać się swobodnie. Sposób aranżacji przestrzeni zakłada taki jej podział, aby odbiorca był kierowany w określony sposób, po kolejnych strefach, z których każda związana jest z inną narracją, opowieścią i emocjami. Głównym środkiem ekspresji architektonicznej jest Ściana – najbardziej archetypiczna forma tego, co dzieli.
Poszczególne istniejące budynki są niemymi świadkami dramatycznej przeszłości. Przewidziana jest rewaloryzacja każdego z nich tak, aby przywrócić im ich autentyczny wyraz. W istniejącą strukturę architektoniczną wpisany jest układ Ścian dzielący przestrzeń na pola o różnej wielkości, ograniczający możliwość swobodnego poruszania się. Ściany podkreślają istniejące budynki, stając się dla nich jednorodnym tłem architektonicznym.
Konkurs na opracowanie koncepcji architektonicznej Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL w Warszawie | lokalizacja: Warszawa | powierzchnia użytkowa: 23.600 m2 | powierzchnia działki: 22.174 m2
Jan Belina Brzozowski, Konrad Grabowiecki, Wojciech Kotecki | współpraca autorska: Malwina Borowiec, Emilia Sobańska, Milena Trzcińska, Jacek Wochowski
